abencie, abense, abenze, abenzia, abenzie
sec. XV
mediolat. habēntia ‘beni’ (part. pres. di habēre), indipendente da habentia f. sing. del mediolat.: Crifò2019: 552.
-
Si tratta, secondo Crifò2019: 551, di «occasionali rese semivolgari del lat. mediev. habentia (Chioggia 1075, SGiorgioStrina 7: “modo adveni cum ipsa et cum omni eius abencie [sic] ad vos”; 1409, AAV 5,277: “Quod dominatio nostra habeat castra, loca, et terras, et habentias eorum”) e dei sintagmi formulari cum (omnibus/cunctis) habentiis (et pertinentiis), che sembrano caratteristici del lat. mediev. venez.».
Autore: Benedetta Quartieri
Data redazione: 13.11.2020.
Data ultima revisione: 10.05.2024.
Deriva da:
—
Derivati:
—